Prawo do świadczenia wychowawczego przysługuje:
- obywatelom polskim
- cudoziemcom
- do których stosuje się przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego;
- jeżeli wynika to z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów dwustronnych o zabezpieczeniu społecznym;
- przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku z okolicznościami, o których mowa
w art. 127 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. poz. 1650, z późn. zm.), jeżeli zamieszkują z członkami rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
[powyższe dotyczy cudzoziemców, którzy otrzymali zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji]
- posiadającym kartę pobytu z adnotacją „dostęp do rynku pracy”, z wyłączeniem obywateli państw trzecich, którzy:
- uzyskali zezwolenie na pracę na terytorium państwa członkowskiego na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy;
- obywateli państw trzecich przyjętych w celu podjęcia studiów;
- obywateli państw trzecich, którzy mają prawo do wykonywania pracy na podstawie wizy, jeżeli zamieszkują z członkami rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
UWAGA!
Prawo do świadczenia wychowawczego przysługuje wyżej wymienionym osobom, jeżeli zamieszkują na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez okres,
w którym mają otrzymać świadczenie wychowawcze, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe
o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.
czy każda rodzina otrzyma wsparcie?
- Świadczenie otrzyma rodzina bez względu na stan cywilny rodziców. Otrzymają je zatem zarówno rodziny, w których rodzice są w związku małżeńskim jak i rodziny niepełne oraz rodzice pozostający w nieformalnych związkach. W przypadku rodziców rozwiedzionych wsparcie otrzyma ten rodzic, który faktycznie sprawuje opiekę nad dzieckiem.
- Świadczenie wychowawcze nie przysługuje, jeżeli:
- dziecko pozostaje w związku małżeńskim;
- dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie albo w pieczy zastępczej;
- pełnoletnie dziecko ma ustalone prawo do świadczenia wychowawczego na własne dziecko;
- członkowi rodziny przysługuje za granicą na dziecko świadczenie o podobnym charakterze do świadczenia wychowawczego, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe
o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.
UWAGA!
W przypadku marnotrawienia wypłacanych świadczeń lub wydatkowania niezgodnie z celem, świadczenia wychowawcze przekazywane będą w całości lub w części w formie rzeczowej lub w formie opłacania usług.